Niewidzialne Miasto to prowadzony przez socjologa Marka Krajewskiego projekt stale rozrastającego się archiwum, dokumentującego działania mieszkańców, którzy przeobrażając najbliższą im przestrzeń, współkształtują miasto, odciskając swój ślad na jego architekturze oraz ikonosferze. Przejawem projektu jest otwarta i ciągle rozrastająca się internetowa baza danych, prezentująca fotograficzną dokumentację setek przykładów podzielonych na różne kategorie (patrz: muzeum 3.0). Znajdują się wśród nich zarówno ślady spontanicznych upiększeń, jak również ułatwiające życie innowacje, wprowadzane metodą „zrób to sam”. Są to wizualne świadectwa tego, jak mieszkańcy projektują swoje miasto, wykorzystują je do zaspokojenia swoich potrzeb estetycznych, wspólnotowych, praktycznych (patrz: robiąc użytek). Dokumentują one gesty za pomocą których na nowo wymyślają codzienność, która ich otacza, rekompensują braki funkcjonalne drobnej infrastruktury, hakują na swój sposób systemowe i zestandaryzowane rozwiązania, nadając im indywidualny charakter, adaptując tym samym dla siebie miejski ekosystem. Projekt dokumentuje obecność wysokiego współczynnika sztuki w wielu przygodnych sytuacjach. Tym samym Niewidzialne Miasto jest argumentem na rzecz tezy mówiącej, że wyobraźnia i kreatywność nie są domeną tylko pola sztuki, lecz raczej, że mogą one przejawiać się w najróżniejszych postaciach w codziennych praktykach użytkowania.
ROBIĄC UŻYTEK. ŻYCIE W CZASACH POSTARTYSTYCZNYCH
SKŁADA SIĘ
Z WYSTAWY
ORAZ
PROGRAMU PUBLICZNEGO,
W KTÓRYCH BIERZE UDZIAŁ PONAD STU
UCZESTNIKÓW