Centrum Sztuki Isola (Isola Art Center) jest eksperymentalną patainstytucją działającą w Isoli – postindustrialnej, robotniczej dzielnicy Mediolanu. Napędzane entuzjazmem i solidarnością Centrum doprowadza do fuzji sztuki współczesnej, badań teoretycznych i aktywizmu. Centrum powstało w starym budynku fabrycznym znanym jako La Stecca, wchodząc w koalicję z lokalną społecznością, wspierając jej sprzeciw wobec gentryfikacji i odgórnego zarządzania miastem. Zmagania te zakończyły się porażką i zamknięciem fabryki, na miejscu której wybudowano kompleks luksusowych wieżowców. Jednak wspólny wysiłek zacieśnił więzi pomiędzy Centrum Sztuki Isola i jej sąsiedztwem – wspólnie wypracowali metodologię robienia użytku z kompetencji artystycznych w kontekście społecznego aktywizmu (ang. fight specific art), która pozostaje modelem działania Centrum do tej pory (pełna historia tych zmagań jest zarysowana w książce Fight-specific Isola. Art, architecture, activism and the future of the city [Isola w kontekście zmagań. Sztuka, architektura, aktywizm a przyszłość miasta] której fragmenty są przestawione na wystawie). Po wymuszonym opuszczeniu fabryki Centrum Sztuki Isola rozproszyło fizycznie swoją działalność. Projekt Isola Rosta (z którego raport znajduje się na wystawie) wykorzystywał żaluzje witryn sklepowych jako przestrzeń wystawienniczą przy realizacji kampanii na rzecz udostępniania nowych przestrzeni publicznych dla inicjatyw społecznych, prowadzonej wspólnie z okolicznymi organizacjami. W jej rezultacie powstał Isola Pepe Verde, oddolnie zorganizowany ogród komunalny. Ogromny sukces ogrodu pozwolił Centrum Sztuki Isola rozwinąć zakres swoich działań i doprowadził do zainicjowania projektu Isola Utopia, który ma na celu polepszenie warunków życia w epoce postartystycznej. Do licznych projektów wykonywanych w ramach programu należy między innymi współpraca z Rimaflow, okupowaną fabryką w Mediolanie, gdzie artyści i badacze robią użytek ze swoich umiejętności w celu wsparcia politycznych zmagań robotników.
ROBIĄC UŻYTEK. ŻYCIE W CZASACH POSTARTYSTYCZNYCH
SKŁADA SIĘ
Z WYSTAWY
ORAZ
PROGRAMU PUBLICZNEGO,
W KTÓRYCH BIERZE UDZIAŁ PONAD STU
UCZESTNIKÓW