Niniejszy raport przedstawia model ekonomiczny Institute for Human Activities (Instytut Ludzkich Aktywności). Instytut uruchamia kompetencje artystyczne w celu łagodzenia negatywnego oddziaływania globalnych nierówności, przynajmniej w skali mikro. IHA robi użytek z trybów produkcji artystycznej, testując możliwości „odwróconej gentryfikacji”. Oznacza to, że działania IHA zmierzają do poprawy warunków życia, a nie tworzenia uwarunkowań, które eliminują ubogich z danego miejsca. Trzonem IHA jest, działająca w centrum badawczym na terenie dawnej plantacji koncernu Unilever w Kongo, organizacja Cercle d’Art des Travailleurs de Plantations Congolaises (Koła Artystyczne Pracowników Kongijskich Plantacji, w skrócie CATPC). Wspólnie dążą do tego, by krytyczne wypowiedzi artystyczne dotyczące nierówności, nie pogłębiały gentryfikacji i nie przysparzały zysków garstce wybrańców, lecz żeby przynosiły korzyści najbiedniejszym mieszkańcom planety. Diagram opisuje model ekonomiczny w ramach którego robotnicy na plantacji, którym trudno związać koniec z końcem, uzyskują dodatkowy dochód poprzez robienie sztuki na temat swojej własnej pracy. Tworzą oni autoportrety z gliny, które są następnie skanowane i przesyłane drogą elektroniczną do Amsterdamu, gdzie powstają ich kopie wykonane w czekoladzie –wytwarzanej dzięki pracy takich robotników, jak oni. Czekoladowe autoportrety są kopiowane i sprzedawane na całym świecie (w 2015 roku nabywców znalazło 2500 prac). Dzięki tej drobnej interwencji w procesy nadawania wartości, robotnicy zarabiają na jednym gramie czekolady o 7000% więcej niż miało to miejsce wcześniej. Wszelkie zyski ze sprzedaży czekolady wędrują do IHA, CATPC oraz robotników zatrudnionych na plantacji.
Raport prezentowany na wystawiestanowi infografika na temat rzeźb z czekolady CATPC, Institute for Human Activities, zaprojektowana przez Metahaven, 2015 i użyczona Muzeum Sztuki Nowoczesnej na czas wystawy dzięki uprzejmości Institute for Human Activities.