Forensic Architecture

Forensic Architecture (Architektura Śledcza), jest projektem badawczym działającym przy londyńskim Goldsmiths College od 2011 roku,. Pracuje przy nim grupa współpracowników, wywodzących się z różnych dziedzin, takich jak architektura, sztuka, film, aktywizm polityczny i prawo, którzy badają i ilustrują przestrzenny oraz architektoniczny wymiar stref wojennych oraz miejsc katastrof humanitarnych (patrz: zapylanie). Dociekania Forensic Architecture stają się materiałem dowodowym dla śledztw prowadzonych przez międzynarodowe zespoły prokuratorów, organizacje polityczne oraz ONZ. Studia poszczególnych przypadków są dogłębnymi analizami konkretnych wydarzeń, z których robi się użytek w kontekście politycznym lub prawnym. Studium przypadku „łodzi pozostawionych na śmierć” (Left-to-die Boat) przygotowany przez zespół oceanografii kryminologicznej (Charles Heller, Lorenzo Pezzani i Situ Research) miał na celu wsparcie pozarządowej koalicji, która poszukiwała osób i instytucji odpowiedzialnych za śmierć 63 migrantów skazanych na dryfowanie przez czternaście dni na pokładzie małej łodzi na Morzu Śródziemnym, podczas interwencji koalicji NATO w Libii. Raport z 11 kwietnia 2012 zawiera dossier wymiernych danych, które dowodzą, że rozwinięty system nadzoru morskiego wprowadzany przez NATO powinien był wykryć obecność łodzi podczas jej wydłużonego pobytu na wodzie. Raport był wielokrotnie przytaczany w mediach oraz przez grupy aktywistyczne, cytowany był m.in. przez The Guardian, Human Rights Watch i BBC.

www.forensic-architecture.org

Raport prezentowany na wystawie stanowi film Liquid Traces: The Left-to-Die Boat Case (Płynne ślady: sprawa łodzi porzuconych-na-śmierć), użyczony Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na czas wystawy dzięki uprzejmości Charlesa Hellera oraz Lorenzo Pezzaniego.