ROBIĄC UŻYTEK. ŻYCIE W CZASACH POSTARTYSTYCZNYCH SKŁADA SIĘ Z WYSTAWY ORAZ PROGRAMU PUBLICZNEGO, W KTÓRYCH BIERZE UDZIAŁ PONAD STU UCZESTNIKÓW

Yael Bartana „True Finn” (2014) – film i spotkanie

1 maja 2016
Yael Bartana „True Finn” (2014) – film i spotkanie

Yael Bartana, kadr z filmu „True Finn”, 2014, dzięki uprzejmości artystki

Yael Bartana – spotkanie z artystką i projekcja filmu „True Finn” (2014)
1 maja 2016 (niedziela), godz. 18:30
Prowadzenie: Joanna Mytkowska

Audytorium w Emilii
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, ul. Emilii Plater 51

Zapraszamy na spotkanie z Yael Bartaną, które poprowadzi Joanna Mytkowska, oraz projekcję filmu „True Finn” (Prawdziwy Fin), dokumentację partycypacyjnego projektu zrealizowanego w 2014 roku w Finlandii. Yael Bartana zaprosiła do współpracy grupę osób reprezentujących różne grupy etniczne, religie i poglądy polityczne, które miały zamieszkać wspólnie w położonym na odludziu domu w lesie. Celem tego zgromadzenia było stworzenie tymczasowego utopijnego ruchu i zadanie pytania o inkluzywne i ekskluzywne właściwości fińskiej tożsamości narodowej, a w szerszym planie: refleksja na temat kondycji wspólnoty europejskiej jako projektu politycznego.

Yael Bartana urodziła się w 1970 roku w Kfar Yehezkel w Izraelu. Zajmuje się filmem, fotografią, instalacjami wideo i dźwiękowymi. Jest autorką licznych wystaw indywidualnych, m.in. w PS1 w Nowym Jorku, Moderna Museet w Malmö, Center for Contemporary Art w Tel Awiwie, Kunstverein w Hamburgu, Van Abbemuseum w Eindhoven czy Fridericianum w Kassel. Bartana brała udział w takich wystawach jak Manifesta 4, Frankfurt (2002), 27 Biennale w São Paulo (2006, 2015) i documenta 12 w Kassel (2007). W swoich pracach realizowanych w Izraelu artystka zajmowała się tym, w jaki sposób wojna, rytuały militarne i poczucie zagrożenia wpływają na codzienne życie. W latach 2008 -2011 pracowała w Polsce, tworząc filmy na temat historii stosunków polsko-żydowskich i jej wpływu na dzisiejszą tożsamość Polaków. Yael Bartana reprezentowała Polskę na 54. Biennale Sztuki w Wenecji. Jest laureatką wielu nagród, m.in. Artes Mundi 4 (Walia, 2010), nagrody Anselma Kiefera (2003), Prix Dazibao (Montreal, 2009), Prix de Rome (Rijksakademie, Amsterdam, 2005), Dorothea von Stetten Kunstpreis (Kunstmuseum Bonn, 2005), Nathan Gottesdiener Foundation Israeli Art Prize (2007).