Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego powstał w 1818 roku pod pieczą Warszawskiej Szkoły Lekarskiej. W XIX wieku opiekę nad pierwszym warszawskim ogrodem botanicznym, przy pałacu Kazimierzowskim, sprawował prof. Jakub Fryderyk Hoffmann. W 1814 roku prof. Hoffmann przedstawił właściwy plan ogrodu i wskazał na konieczność rozmieszczenia roślin według systemu Linneusza (zakładając ogród, rośliny sadzono dość przypadkowo, nie zważając na ich potrzeby i klasyfikację). Ponadto wskazywał na rolę edukacyjną ogrodu, jak i konieczność rozmnażania roślin i ich upowszechniania. Od momentu przeniesienia placówki na teren leżący w tzw. Ogrodzie Królewskim, nastąpił jej znaczący rozwój. Powierzchnia Ogrodu została podzielona na trzy części: naukową – poświęconą systematyce roślin, pomologiczną – z kolekcją drzew owocowych (przeznaczoną dla edukacji przyszłych ogrodników) oraz spacerową – dla publiczności. W roku 1944 roku, podczas powstania warszawskiego, legły w gruzach wszystkie budynki ogrodowe oraz szklarnie, a teren stał się wielkim pogorzeliskiem. Od 1945 roku prof. Bolesław Hryniewiecki wraz z współpracownikami podjęli pracę nad odbudową zniszczonego Ogrodu oraz czynili starania o jego powiększenie. Do właściwego stanu ogród powrócił w 1987 roku, kiedy przywrócono historyczny kształt działowi biologii roślin, przebudowano i wzbogacono kolekcje róż, pnączy, roślin leczniczych oraz użytkowych. Obecnie kolekcja ogrodu liczy około 5000 gatunków roślin. Podczas wystawy  Robiąc użytek prezentowanych jest kilkadziesiąt roślin z kolekcji Ogrodu Botanicznego UW, co stanowi przyczynek do dyskusji na temat relacji między tym, co ożywione i nieożywione w przestrzeni muzealnej, statusu obiektu w przestrzeni muzeum sztuki, a także współpracy pomiędzy instytucjami różnych dyscyplin. Wiosną 2016 roku w przestrzeni Ogrodu Botanicznego zostanie wyeksponowane jedno z dzieł znajdujących się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

www.ogrod.uw.edu.pl

Raport prezentowany na wystawie tworzy trzydzieści pięć okazów botanicznych wypożyczonych Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na czas wystawy. Dzięki uprzejmości Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Warszawskiego.