Dyskusyjny Klub Filmowy #8
Anton Vidokle, Pelin Tan: 2084: A Science Fiction Show (Odcinki 1 i 2)
Wprowadzenie: Sebastian Cichocki
19 kwietnia 2016 (wtorek), godz. 19.30
Audytorium w Emilii
Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul. Emilii Plater 51
Warszawa
„Jest rok 2084. Pieniądze zostały zlikwidowane, ludzie używają produktów informacyjnych jako kuponów. Państwami nie da się już kierować za pomocą rządów, a granice zostały wytyczone na nowo przez potężne jednostki. Sztuka całkowicie skolonizowała życie, każdy aspekt ludzkiej egzystencji stał się kwestią natury estetycznej. To co było niegdyś muzeum stało się centrum informacyjnym. (…) Nikt nie jest zatrudniony. Nie ma żadnej pracy do wykonania”.
2084: a science fiction show to filmowa trylogia wyreżyserowana przez socjolożkę Pelin Tan i artystę, założyciela e-flux Antona Vidokle. Drugi epizod trwa 22 minuty, tyle, ile przeciętny odcinek telenoweli.
Anton Vidokle porusza się między Nowym Jorkiem a Berlinem. Jego prace wystawiane były na międzynarodowych wystawach, jak Documenta 13, Biennale w Wenecji, Biennale w Lionie, a także w Tate Modern. Jako założyciel e-flux jest odpowiedzialny za ‘Do it’ czy ‘Utopia Station Poster Project’, zorganizował również Bank Obrazów dla Rewolucyjnej Codzienności (Image Bank for Everyday Revolutionary Life) oraz Martha Rosler Library. Vidokle jest współwydawcą – wraz z Julietą Arandą i Brianem Kuan Woodem – magazynu e-flux. Był profesorem-rezydentem programu Ashkal Alwan’s Home Workspace (2013-2014). Ostatnio Vidokle prezentował swoje dzieła filmowe na biennale w Montrealu i w Stambule. Jego najnowszy film, This Is Cosmos (2014), pokazywany był na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Berlinale, w Witte de With Center for Contemporary Art i na biennale w Szanghaju.
Pelin Tan jest badaczką, która mieszka w Mardin w Turcji. Po studiach w dziedzinie socjologii Tan zdecydowała się na uzyskanie stopnia naukowego w obszarze sztuki współczesnej i historii sztuki, a także na projekt post-doc poświęconym poszukiwaniom artystycznym na MIT. Obecnie prowadzi projekt architektoniczny ufundowany przez uniwersytet Mardin Artuklu, poświęcony obozom dla uchodźców na południowym wschodzie Turcji. Tan bada też zagadnienie pracy w sztuce, wraz z Önderem Özengim, oraz przyszłą historię sztuki/pracy (art/work) z Antonem Vidokle. Uczestniczyła w szeregu wystaw, w tym biennale w Montrealu (2014) i Lizbońskim Triennale Architektury (2013). Tan jest członkinią kolektywu wideo Artıkişler oraz The Silent University. Jest też kuratorką Projektu Actopolis (2015–17).