ROBIĄC UŻYTEK. ŻYCIE W CZASACH POSTARTYSTYCZNYCH SKŁADA SIĘ Z WYSTAWY ORAZ PROGRAMU PUBLICZNEGO, W KTÓRYCH BIERZE UDZIAŁ PONAD STU UCZESTNIKÓW

Luther Blissett

Luther Blissett

Luther Blissett to nazwisko wykorzystywane przez kilkuset artystów i aktywistów w latach 1994 – 1999 („skradzione” od brytyjskiego piłkarza, występującego m. in. w AC Milan), którzy pragnęli stworzyć „mitycznego bohatera społeczeństwa informacyjnego”. Blissettowi przypisywano autorstwo tekstów, muzyki, a nawet organizowanie ceremonii religijnych (patrz: zapylanie), głównie we Włoszech (po raz pierwszy w Bolonii), później także w Anglii, Niemczech, Słowenii, Brazylii i Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Twórcy Luther Blissett Project (LBP) odwoływali się do tradycji włoskiego ruchu autonomicznego (operaismo) i myśli Antonia Negriego, Paola Virna czy Maurizia Lazzarata. Postać posłużyła jako medium wprowadzające do obiegu nieprawdziwe informacje, używające „kaczki dziennikarskiej jako formy sztuki”. Wiele z mistyfikacji sygnowanych przez Blissetta dotyczyło świata sztuki, na przykład w 1995 roku włoska prasa brukowa rozpisywała się o historii szympansicy Lotto, która miała wystawiać swoje prace na Biennale Sztuki w Wenecji. W 1999 roku inicjatorzy spisku postanowili „zamordować” figurę Blissetta i założyć kolektyw literacki Wu Ming; od tej pory postać ta pojawia się sporadycznie. W Polsce ukazała się powieść podpisana nazwiskiem Luthera Blissetta zatytułowana Q. Taniec śmierci (w oryginale Q¸ w Polsce wydana przez wydawnictwo Albatros, 2005). Jest to thriller opowiadający o ruchach religijnych pierwszej połowy XVI wieku. Autorstwo bestsellerowej książki przypisywano m.in. Umberto Eco (patrz: współczynnik widzialności).

 

Raport prezentowany na wystawie stanowi portret namalowany przez Paulinę Włostowską na zlecenie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w styczniu 2016 r.